Atatürk - I

Bir öykü/senaryo tadında aktarmaya çalışayım. Bir grup insan, inceden inceye, alttan alta çalışarak; en ufak ayrıntıyı bile çok çok zaman ayırarak ve emek vererek hazırlanır. Her şey, büyük bir sessizlik-gizlilik içinde, çok hayati bir sır halinde saklanarak yürütülür.

Önce, Mustafa Kemale çok çok benzeyen bir aktör bulunur, rolüne her bakımdan hazırlanır Bu aktör, daha önce bu rolü gayet güzel oynayan Rutkay Aziz olabilir.

TBMM personelinden uygun insanlar saptanır ve güvenleri uzun zaman içinde kazanılarak destek vermeleri sağlanır.

Kısa keseyim, diğer lojistik planlar kusursuz hazır olduğunda, bir gün, hararetli geçeceği daha önceden gündemden belli olan bir toplantıya, gizli geçişlerden vs yararlanılarak, Mustafa Kemal, belki mareşal üniformasıyla, belki kalpaklı tipik kılığı içinde kimsenin beklemediği bir anda, sert ve kararlı adımlarla yürüyerek toplantı salonuna girer. Mikrofona yürür ve daha önceleri rahmetli Kerim Afşar'ın daha sonraları Rutkay Aziz'in sesinden benimsediğimiz tonuyla, "Efendiler !" diye söze başlar.

Ve tahmin edebileceğiniz gibi, gerekenleri bütün açıklığıyla, şamar gibi söyler. Döner, çıkar, kaybolur.

: )